Szukaj
Close this search box.

Zastosowanie ziół w lecznictwie Żeń-szeń

Spis treści

Jako roślina lecznicza znany jest od ponad czterech tysięcy lat. W Chinach uchodzi za panaceum na wszelkie choroby. Rośnie wysoko w górach, w chińskiej części Himalajów. Nazywany był mandragorą, korzeniem życia, a ponieważ jego korzenie przypominają postać ludzką, również i korzeniem-człowiekiem. W cesarskich Chinach korzeń żeńszenia był zastrzeżony tylko dla dworu, gdyż rośnie niezwykle rzadko, a czas jego rozwoju wynosi kilkadziesiąt lat. Nadworni lekarze przygotowywali z niego eliksir młodości, który stanowił wówczas tajemnicę. Dziś już wiadomo, że w skład eliksiru, oprócz żeń-szenia, wchodził proszek z rogów centkowa- nego jelenia i kości tygrysa. Korzeń żeń-szenia stosowano w zapobieganiu łysieniu, bezpłodności oraz chorobach serca.
Współczesna medycyna potwierdziła wiele zalet tej niezwykłej rośliny. Przede wszystkim działa ona regeneru- jąco i odżywczo na skórę, ujędrnia i ożywia cerę, wzmaga przemianę materii i usuwa zmęczenie. Zawiera wiele cennych składników, a wśród nich m.in. panacen, kwas pana- cenowy, panoksynę, witaminy B, i B6. Na rynku sprzedawane są wyciągi z żeń-szenia o działaniu ogólnowzmacniającym. Owies Ta popularna roślina z licznej rodziny traw zawiera m.in. związki alkaloidowe, skrobię, tłuszcze, witaminy z grupy B, prowitaminę A, enzymy, kwas pantotenowy, sole mineralne, cynk, żelazo, mangan, miedź, kobalt i inne. Owa krótka charakterystyka daje wyobrażenie o znacznych właściwościach leczniczych owsa. Wywar z owsa od dawna wykorzystywany był w medycynie ludowej przy nadciśnieniu tętniczym, grypie, przeziębieniu, anginie i stanach zapalnych górnych dróg oddechowych. Przyrządza się go następująco: szklankę owsa zalać czterema szklankami wody i gotować przez 5 minut. Zażywać dwa razy dziennie po pół szklanki. Płatki owsiane spożywane w dowolnej postaci wzmacniają organizm, pobudzają apetyt, korzystnie wpływają na tarczycę, nadciśnienie i bóle gardła.

Powiązane artykuły