Chromoterapia — jako wyspecjalizowana dziedzina medycyny niekonwencjonalnej — zajmuje się teorią barw, ich znaczeniem i wykorzystaniem w powszechnym leczeniu. Termin powstał współcześnie, lecz uzdrawianie kolorami znano już w starożytności. Najpopularniejsze było w Chinach, Indiach i Egipcie. Uważano, że każdy człowiek ma swoją barwę podstawową, a uzupełnianie w organizmie kolorów, których brak zakłóca równowagę, było metodą leczniczą. W Egipcie kapłani boga Re wystawiali na działanie promieni słonecznych misy z wodą i owocami, aby boskie promienie zwiększyły intensywność barwy w tych pokarmach. Leczenie światłem i kolorami stosowano w średniowiecznej Europie na dworach możnych, m.in. czerwienią lecząc szkarlatynę i odrę. Na początku XX w. we Francji we wszystkich przytułkach dla obłąkanych i w większości szpitali psychiatrycznych stosowano światło zielone i niebieskie. W szpitalach ogólnych w leczeniu dzieci anemicznych korzystano ze światła czerwonego i żółtego. Dzisiaj na fali powrotu do natury wraz z innymi metodami medycyny niekonwencjonalnej chromoterapia odzyskuje należne jej miejsce wśród stosowanych sposobów leczenia.
Jakie są obowiązki farmaceuty w aptece?
Współczesna apteka to nie tylko miejsce, w którym pacjenci mogą zaopatrzyć się w leki, ale także centrum opieki farmaceutycznej, gdzie profesjonalne doradztwo odgrywa kluczową rolę w procesie leczenia. Farmaceuci, będący...
