W medycynie naturalnej od dawna uważa się, że kąpiele wodne służą nie tylko higienie osobistej, relaksowi, odprężeniu i hartowaniu ciała, ale również z powodzeniem leczą wiele chorób. Skuteczność wodolecznictwa jest dość znaczna, gdyż wzmacnia funkcjonowanie wszystkich narządów. Zabiegi wodne w celach leczniczych stosowano już od bardzo dawna. Szczególne właściwości lecznicze przypisywano niektórym źródełkom i rzekom. Często pielgrzymki do wybranych wód są nakazem religijnym, np. w religiach hinduistycznych kąpiel w Gangesie, co wiąże się z wiarą w magiczną moc wody. W chrześcijaństwie woda używana jest do chrztu, w judaiźmie do ablucji, w islamie do rytualnego obmywania stóp. Już z Biblii dowiadujemy się o leczniczym działaniu wód Jordanu; współczesna nauka potwierdziła te właściwości, wynikające z zawartości w wodzie siarki i magnezu. Za ojców współczesnego wodolecznictwa można uznać śląskiego chłopa Wincenza Priessnitza (1799 — 1851) oraz niemieckiego księdza Sebastiana Kneippa (1821 —1897). Pierwszy z nich jest wynalazcą popularnego dziś natrysku. Będąc jeszcze chłopcem, uległ ciężkiemu wypadkowi. Nie mając możliwości kosztownego leczenia medycznego, został zdany na siły własnego organizmu. Młody Priessnitz przykładał sobie na piersi kompresy z wody pochodzącej z pobliskiego źródełka. W krótkim czasie całkowicie wyzdrowiał, a swoje odkrycie postanowił wykorzystać. Z czasem wybudował przy źródełku sanatorium, w którym stosował terapię wodną, m.in. używał wiader z dziurkowanym dnem do natrysków, co można uznać za prototyp współczesnego prysznica.
Jakie są obowiązki farmaceuty w aptece?
Współczesna apteka to nie tylko miejsce, w którym pacjenci mogą zaopatrzyć się w leki, ale także centrum opieki farmaceutycznej, gdzie profesjonalne doradztwo odgrywa kluczową rolę w procesie leczenia. Farmaceuci, będący...
